HÜR ERDEM ÜNAL YAZDI

Gençlik Ne İstiyor?

Bir insan kolay yetişmiyor sevgili dostlar. İnsan bulunduğu yaşa ve konuma erişinceye kadar birçok evrelerden geçiyor. Anne ve babalar daha iyi bilirler bunu. İnsanın dünyaya ilk adım atış olan bebeklik evresi, belki de ebeveynler için hem de onun çevresinde olanlar için en tatlı zamandır. Dünyanın en tatlı şeyleridir o küçücük elleri ile, minicik ayakları ile ve tombul yanakları ile bebekler. Daha doğar doğmaz bir neşe ve mutluluk getirir evlerinize. Gözünüz gibi sakındığınız çocuklarınızı büyütüp bir yerlere geldiğini görmek, onları bu aşamaya getirinceye kadar çektiğiniz tatlı çilenin tüm yorgunluğunu siler götürür. İlkokula başlayıp da “ne olacaksın büyüyünce?” diye sorulduğunda dünyanın en saf en yalansız duyguları ile cevap verir çocuklar; Öğretmen, Polis,, postacı,baba, anne yada her ne olmak istiyorsa birbiri ardına sıralanır. Çocuklar ergenlik çağına ulaştığında ise gencin hayatı boyunca yansıtacağı kişilik ve karakter özellikleri de belirginleşmeye başlar. Sonunda gençlik zamanlarına erişilmiştir erişilmesine ama çevrenizdekiler tarafından genel kabul görmüşlüğü yakalamak hayli zordur. Çünkü toplumumuz daha henüz gençlere güvenmeye ve onların fikirlerini önemsemeye hazır değil. 80 öncesi gençliğini yaşamış büyüklerimiz içinse şimdiki genç nesil maalesef başıboş olaylara karşı duyarsız, ezberci, batı özentisinin hat safhada olduğu iddiasındadır. Bu düşünceye katılmama ile birlikte onların açısından baktığımızda pek de yanlış düşündüklerini söyleyemeyiz.

Peki Gençlik neden bu durumda? Yada neden bu duruma getirildi? Gençlerin ekonomik yönden ne durumda olduklarından bahsetmeyeceğim. Çünkü bu durum herkesin malumudur. Benim anlatmaya çalıştığım gençlerin sosyal hayattaki konumu ve durumu.

Gençlik her şeyden önce Önemsenmek istiyor. İtilip bir taraflara atılmak istemiyor.

“bu gençtir. Tecrübesizdir. Verilen görevi yapamaz, beceremez, şimdilik bir köşede ufak tefek işler ile vakit geçiredursun” denilerek, bu gibi düşünceler ile anılmak istemiyor. Hep söylenir “genç bir fidandır” diye. Ama geleceğimizi yeşertecek fidanları en güzel en verimli çağlarında kurutur yada bu fidanlara zarar verirsek bir daha onarılması mümkün olmaz. Ne olursa olsun gençlik önemsenmelidir. Onlar topluma kazandırılarak fikirleri dinlenmeli ve önemsenmelidir. Gençlerin sadece aile ortamında önemsenmeleri de tek başına bir anlam ifade etmez. Başta devlet büyükleri olmak üzere, iş adamları, sivil toplum kuruluşları, vs. sık sık gençleri dinlemeli sohbet etmeli ve gerçekten önemsendiğini belirten faaliyetler içine girmelidir. Yüce önderimiz Mustafa kemal Atatürk’ün gençliğe hitaben söylediği gibi,”Gelecek nesil gençlerin eseri olacaktır.”

Bunun gerçekten böyle olabilmesi için vakit kaybetmemeliyiz. Bir nesil bir kenarda çürütme ve onu yok sayma lüksümüz yok. Gelecek nesillerin daha iyi, daha bilgili, daha güçlü ve önder yetişmesini istiyorsak her şey çok geç olmadan bizler sizlere ELVADA demeden, gençlere kulak verin. Emanet edeceğiniz bir geleceğiniz varsa!

Hür Erdem Ünal